ตอบ: หากคุณกังวลว่าลูกของคุณอาจเป็นโรคคางทูมควรไปพบแพทย์ก่อน โรคคางทูมได้รับการวินิจฉัยโดยการตรวจเลือดของผู้ป่วยเพื่อหาแอนติบอดีต่อไวรัสคางทูม การทดสอบในเชิงบวกเรียกว่า positive mumps และแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยมีอาการของโรคคางทูม อย่างไรก็ตามหากการทดสอบไม่ยืนยันการวินิจฉัยผู้ป่วยจะต้องรอผลการทดสอบอย่างน้อยหนึ่งอย่างต่อไปนี้:

B: Human papillomavirus หรือ HPV อาจทำให้เกิดมะเร็งหลายชนิดในผู้ใหญ่รวมทั้งมะเร็งปากมดลูก หากคุณสงสัยว่าคุณมี HPV และไวรัสแพร่กระจายคุณควรไปพบแพทย์เพื่อยืนยันการวินิจฉัย

C: ไม่มีวิธีรักษาไวรัสที่เป็นสาเหตุของโรคคางทูม แพทย์แนะนำให้ผู้ปกครองฉีดวัคซีนให้ลูกก่อนไปโรงเรียนเนื่องจากเด็กที่ได้รับวัคซีนจะมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคคางทูมลดลงเมื่อโต

E: ปัจจุบันวัคซีนป้องกันโรคคางทูมสำหรับผู้หญิงกำลังได้รับการพัฒนาและคาดว่าจะพร้อมใช้งานในปี 2563 ซึ่งจะช่วยป้องกันทั้งโรคคางทูมและลูกพี่ลูกน้องของมันไวรัส อีสุกอีใสไม่มีรายงานผลข้างเคียงที่ร้ายแรงเกี่ยวกับวัคซีน แต่ผู้หญิงที่ได้รับวัคซีนควรมีสุขภาพที่แข็งแรงโดยสังเกต กฎสุขอนามัยส่วนบุคคล สวมเสื้อผ้าที่เหมาะสมและหลีกเลี่ยงการใช้เสื้อผ้าร่วมกับผู้ชายที่ติดเชื้อ

F: คนส่วนใหญ่ที่เป็นโรคคางทูมมีอาการปวดเล็กน้อยถึงปานกลาง อย่างไรก็ตามผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอสามารถมีไข้และต่อมน้ำเหลืองบวมได้

H: ผู้ที่เป็นโรคคางทูมอาจมีอาการปวดและอักเสบอย่างรุนแรงรวมทั้งเยื่อเมือกเจริญเติบโตผิดปกติ การขูดอาจทำให้เลือดออกซึ่งอาจทำให้เกิดอาการปวดคอและบวมอย่างรุนแรง

I: หากยังคงมีอาการคางทูมแพทย์ของคุณอาจสั่งจ่ายยา ได้แก่ : ยาต้านไวรัสที่ฆ่าคางทูมและช่วยลดอาการปวดและบวม ยาชาเพื่อบรรเทาอาการปวดในบริเวณที่ของเหลวสะสมเมื่อของเหลวออกจากร่างกาย

J: คางทูมสามารถป้องกันได้หลายวิธี ขณะนี้มีวัคซีนที่สามารถช่วยป้องกันไม่ให้ไวรัสเติบโตและแพร่กระจายในคนได้ นอกจากนี้ยังสามารถป้องกันการแพร่เชื้อจากคนสู่สัตว์

L: หลีกเลี่ยงการสัมผัสส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายที่อาจได้รับผลกระทบจากโรคคางทูม ซึ่งรวมถึงศีรษะหรือปากของคุณ อย่าให้ลูกสัมผัสส่วนอื่น ๆ ของร่างกายหากติดเชื้อคางทูม

M: คางทูมเกิดจากเชื้อไวรัสที่เรียกว่า human papillomavirus (HPV) ผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอมีความเสี่ยงในการติดเชื้อไวรัสนี้มากกว่าผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันปกติ ดังนั้นการป้องกันที่ดีที่สุดของคุณคือการรักษาน้ำหนักให้แข็งแรงและระบบภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงและพยายามหลีกเลี่ยงการติดเชื้อ

N: ไวรัสคางทูมไม่แพร่กระจายโดยการไอหรือจาม อย่างไรก็ตามไวรัสสามารถติดต่อทางน้ำลายได้เช่นกัน สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้เมื่อคุณไอหัวเราะหรือจามหรือเมื่อคุณใช้ผ้าขนหนูของเล่นหรือสิ่งของที่คล้ายกันร่วมกัน

ถาม: ฉันจะได้รับการทดสอบคางทูมได้อย่างไร? ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ขอแนะนำให้คุณไปพบแพทย์หากคุณหรือบุตรหลานของคุณมีอาการคางทูมหรืออาการอื่น ๆ

R: แพทย์ของคุณสามารถแนะนำคุณไปโรงพยาบาลได้หากคุณมีอาการของไวรัส มีสามวิธีหลักในการทดสอบคางทูม ได้แก่ การตรวจดีเอ็นเอการทดสอบ PCR หรือการทดสอบปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส (PCR)

การตรวจดีเอ็นเอทำได้โดยการเอาตัวอย่างไวรัสออกจากเลือดของผู้ป่วยน้ำไขสันหลังหรือต่อมน้ำลาย วิธีนี้ใช้เป็นเวลาหลายปีในการทดสอบไวรัสในเด็กและผู้ใหญ่ การทดสอบ PCR เป็นการขยายไวรัสคางทูมด้วยสายพันธุ์ที่แตกต่างกันและการกำหนดจำนวนยีนที่แตกต่างกันในภายหลัง

ในทางกลับกันการทดสอบ PCR ทำได้โดยการวางสายพันธุ์ E-coli ลงบนชิ้นแก้วขนาดเล็กที่สามารถใส่ลงในหลอดทดลองและ E-coli จะเติบโตบนพื้นผิวของแก้ว เมื่อไวรัสแพร่กระจายเชื้ออีโคไลจะกลายเป็นลาย

S: ไม่มีวัคซีนป้องกันคางทูม แต่คุณสามารถรับประทานได้หลังจากสัมผัสกับคางทูมให้แน่ใจว่าคุณเข้าใจความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องและปรึกษาแพทย์ก่อนใช้